همه می پرسند:چیست در زمزمه مبهم آب؟/چیست در همهمه دلکش برگ؟/چیست در بازی آن ابر سپید/روی این آبی آرام بلند/که تو را می برد این گونه به ژرفای خیال/چیست در خلوت خاموش کبوترها؟/چیست در کوشش بی حاصل موج؟/چیست در خنده جام؟/که تو چندین ساعت/مات و مبهوت به آن می نگری؟
نه به ابر نه به آب نه به برگ/نه به این آبی آرام بلند/نه به این خلوت خاموش کبوترها/نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام/من به این جمله نمی اندیشم/من مناجات درختان را هنگام سحر/رقص عطر گل یخ را با باد/نفس پاک شقایق را در سینه کوه/صحبت چلچله ها را با صبح/نبض پاینده هستی را در گندم زار/گردش رنگ و طراوت را در گونه گل/همه را می شنوم می بینم/من به این جمله نمی اندیشم
به تو می اندیشم/ای سراپا همه خوبی/تک و تنها به تو می اندیشم/همه وقت،همه جا/ من به هر حال که باشم به تو می اندیشم/ تو بدان این را، تنها تو بدان/تو بیا/ تو بمان با من تنها تو بمان/جای مهتاب به تاریکی شب ها تو بتاب/من فدای تو به جای همه گل ها تو بخند/اینک این من که به پای تو در افتم باز/ریسمانی کن از آن موی دراز/تو بگیر تو ببند تو بخواه/پاسخ چلچله ها را تو بگو/قصه ابر هوا تو بخوان/تو بمان با من تنها تو بمان/در رگ ساغر هستی تو بجوش/من همین یک نفس از جرعه جانم باقی است/آخرین جرعه این جام تهی را تو بنوش
|
امتیاز مطلب : 45
|
تعداد امتیازدهندگان : 11
|
مجموع امتیاز : 11
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
